از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح بوی زلف تو همان مونس جان است که بود…

هو المحبوب مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش بوی شیر از…

  افســانه بگو بهـــــار، افسـانه بگـو شـب می‌گذرد، ز صبحِ جانانه بگو  بی‌برگـیِ پائیـــز به انگـور…

ای برده گمان که صاحب تحقیقی   وندر صفت صدق و یقین صدیقی  هر مرتبه از…

  اینجا تمام دیده ها در انتظار است  اینجا تسلی دادن دل افتخار است  اینجا…